Ostatnie imperium pogańskie w Europie

Ostatnie imperium pogańskie w Europie

Walki z najazdami na terytorium Litwy organizowanymi przez Zakon Krzyżacki spowodowały, że następcy księcia Mendoga (zm. 1263) na tronie wielkoksiążęcym trwali przy pogaństwie. Za rządów Witenesa (1295-1315) i Giedymina (1316-1341) terytorium Litwy znacznie się rozrosło, dzięki rozciągnięciu zwierzchnictwa na liczne księstwa ruskie. Podporządkowując sobie Połock, Witebsk, Nowogródek, Mińsk, Pińsk, Turów, Briańsk i sięgając aż po Kijów i Smoleńszczyznę, Litwa stała się wschodnio-europejskim mocarstwem, konkurującym z Moskwą o zwierzchnictwo nad całością ziem ruskich. Rozważano nawet przyjęcie chrztu w obrządku prawosławnym, co miałoby zapewnić silniejsze związanie z Litwą zdobytych ziem. Z drugiej strony, Giedymin zastanawiał się nad możliwością przyjęcia chrześcijaństwa w obrządku łacińskim, licząc, że pozwoli to uwolnić się od agresji krzyżackiej.

Po śmierci Giedymina, władza znalazła się w rękach braci: rezydującego w Wilnie, wielkiego księcia Olgierda (1344-1377) i mającego siedzibę w pobliskich Trokach Kiejstuta (1344-1382). Ten pierwszy zajmował się głównie ugruntowaniem litewskich wpływów na Rusi, ten drugi - stosunkami z Zakonem Krzyżackim. Po śmierci Olgierda tron przeszedł na jego syna Jagiełłę, który z czasem popadł w konflikt ze stryjem Kiejstutem. Spierano się o kierunek polityki litewskiej. Dla Jagiełły najważniejsze było przeciwstawienie się rosnącej sile Moskwy, dla Kiejstuta zadaniem pierwszoplanowym była walka z Zakonem. W 1381 r. doszło do zbrojnego konfliktu, w wyniku którego Kiejstut poniósł śmierć z rąk Jagiełły (1382).

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Początki Litwy

      Należący do bałtyckiej grupy ludów indoeuropejskich Litwini zasiedlili południowe wybrzeże Morza Bałtyckiego w połowie I tysiąclecia p.n.e. Jednak pierwsza wzmianka o nich w źródłach pisanych pojawia się dopiero po upływie piętnastu stuleci od przybycia.

      Fragment elewacji pałacowej. Na gzymsie przedstawienie konia w ruchu na którym siedzi żołnierz w hełmie na głowie i z szablą w dłoni. W lewej ręce trzyma złotą tarczę. Jest to litewski herb, Pogoń.
    • Silva Rerum

      Książę litewski Mendog (Mindaugas)

      W latach 1235-1240 najsilniejszą pozycję wśród książąt litewskich zdobył Mendog, władca ziem położonych między Wilią, środkowym Niemnem i Mereczanką, który stopniowo zgładził głównych litewskich konkurentów. Na arenie zewnętrznej sięgnął, w drodze działań

      Fragment elewacji pałacowej. Na gzymsie przedstawienie konia w ruchu na którym siedzi żołnierz w hełmie na głowie i z szablą w dłoni. W lewej ręce trzyma złotą tarczę. Jest to litewski herb, Pogoń.
    • Silva Rerum

      Polska Andegawenów

      W r. 1370 zmarł Kazimierz Wielki, ostatni Piast na polskim tronie. Pierwszą część jego rządów (panował od 1332) wypełniły próby odzyskania Pomorza Gdańskiego i Śląska, ziem utraconych w okresie jednoczenia państwa po rozbiciu dzielnicowym. Gdy w 1340 r. p

      Portret królowej siedzącej na tronie, w otoczeniu dam dworu. Królowa z długimi włosami, w prawej ręce trzyma berło. Ubrana w długą suknię, pas na biodrach i płaszcz podszyty futrem. Po prawej stronie tronu dwie młode dziewczęta, po lewej stronie starsza dama dworu. Jest to Królowa Jadwiga.

    Słowa kluczowe