„Pies jest zacniejszy, a osieł jest lepszy nad pijanice” – krytyka pijaństwa

„Pies jest zacniejszy, a osieł jest lepszy nad pijanice” – krytyka pijaństwa

W XVI i XVII wieku rozpowszechniona moda na picie wina, gorzałki i innych trunków sprawiła, że ówcześni duchowni uczynili pijaństwo tematem wielu swoich kazań. Wśród nich Adam Gdacjusz (1610-1688), luterański duchowny, wydał w 1681 dzieło zatytułowane „Dyszkurs O Pijanstwie, W ktorym śię z Biblijey S. y z Doktorow Kościelnych, ba y z pisem świetskich pokazuje, że Opilstwo sprosnym, haniebnym, na ciele y duszy wielce szkodliwym grzechem jest […]”. Dopatruje się w nim przyczyn pijaństwa i przestrzega przed tym zwyczajem, który na dobre zapanował w Polsce.

Gdacjusz pisał o pijaństwie jako o zbytnim i gwałtownym piciu wina, gorzałki, miodu czy piwa. Podzielił je również na dwa typy: duchowe i cielesne. Pierwsze jest wtedy, kiedy „się kto duchownie opija i jest pełen Ducha S. znajomości i mocy Bożej”. Pijaństwo cielesne autor kazania dzieli na pozwolone i niepozwolone. Oznaką pijaństwa pozwolonego było spożywanie alkoholu nie tylko w celu ugaszenia pragnienia, ale i po to by rozweselić serce. Pijaństwo niepozwolone było grzechem, a prowadziło do niego picie zbyt dużej ilości alkoholu. Jak podaje autor, człowiekowi dozwolone były niektóre kufle: „Pierwszy jest kufel potrzeby, kiedy kto tedy poje gdy mu się pić chce”; „Drugi jest kufel zdrowia, gdy człowiek dla zdrowia napoju jakiego używa”; „Trzeci jest kufel wesołości, jakim do siebie pili Józef i bracia jego. Lecz kiedy do tego przystąpi kufel zbytku (...) już przez to Boga nie pomału obrażają i duszne zbawienie utracają”.

Grafika lub zdjęcie grafiki. Przedstawia cztery osoby, stojące blisko siebie. Pośrodku stary, nagi mężczyzna z brodą, który trzyma w swojej lewej ręce kiść winogron. Po jego prawej stronie drugi mężczyzna i kobieta w chuście na głowie. Po lewej stronie mężczyzna. Grupa stoi na tle nieba.
Pieter Claesz wg. Rubensa, ok. 1657. Biblioteka Narodowa

Autor doszukuje się również źródeł pijaństwa i dowodzi, że pochodzi ono od „zepsowanej natury naszej”. Kolejnym powodem szerzenia się opilstwa było rozpijanie jednych przez drugich, biada więc tym, którzy innych nakłaniali do picia.

Na przestrogi te głusi byli jednak mieszkańcy Rzeczypospolitej, którzy za punkt honoru brali sobie dobre ugoszczenie przybysza. Gościna ta zaś nie tylko oznaczała suto zastawione stoły, ale też dobrze zaopatrzone piwnice, z których na przyjazd gości wystawiano na stół wina, piwa i inne trunki.

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Kultura jedzenia na przestrzeni wieków

      Spożywanie posiłków w kameralnym gronie najbliższych osób lub w większym towarzystwie było i jest najpowszechniejszą formą rozrywki, sposobem obchodzenia uroczystości kościelnych, rodzinnych (np. zaślubin) oraz celebracją imprez o randze państwowej, takic

      Srebrny półmisek w elitpcznym kształcie. Na brzegu zdobienie, na kołnierzu grawerowany herb.
    • Silva Rerum

      Słodkie wina w szlacheckim kielichu

      Spośród trunków importowanych od połowy XVI wieku do Rzeczypospolitej, największym powodzeniem cieszyły się wina słodkie, mocne o korzennym smaku. Francuskie specjały z rejonów Burgundii czy Bordeaux przegrywały z kretesem ze słodkimi muszkatelami i małma

      Puchar z pokrywą szlifowany w "karpią łuskę" z herbem Adama Mikołaja Sieniawskiego.
    • Silva Rerum

      Zwyczaj picia z jednego kielicha

      W XVII i XVIII wieku wielu odwiedzających  Polskę podróżników w swych malowniczych opisach obyczajów polskiej szlachty zwracało uwagę na dziwaczny dla nich zwyczaj picia z jednego kielicha. Większość z nich wspominała o nim jako o niezrozumiałym kuriozum,

      Szklany kielich tzw. kulawka. Wykonany ze szkła przezroczystego. Czara wysoka, dzwonowata, wlew kolisty. Dekorowana żłobionymi zdobieniami i motywami roślinnymi.
    • Silva Rerum

      W Węgrzech się wino rodzi, a w Polsce umiera

      Przysłowie to może świadczyć o popularności wina węgierskiego w dawnej Polsce i o strukturze w handlu tym towarem między obu państwami. Wino z Węgier zwane tokajem, grzybem tokajskim, madziarem, maślaczem lub węgrzynem, znajdowało w Polsce wielu odbiorców

      Szklany kielich tzw. kulawka. Wykonany ze szkła przezroczystego. Czara wysoka, dzwonowata, wlew kolisty. Dekorowana żłobionymi zdobieniami i motywami roślinnymi.

    Słowa kluczowe

    Indeks osobowy

    Indeks geograficzny